Skip to content چطور جستجو برای: جستجو … دانلود پایان نامه ارشد: بررسی حقوقی جرم اعتیاد با توجه به قانون اصلاحی قانون مبارزه با مواد مخدر سال 1389 عدم نظارت وعدم پیش بینی ضمانت اجرای برای مسولین کمپها در صورت ارتکاب جرم همانگونه که قبلاً به آن اشاره شد یکی از اشکالات اساسی که در این قانون میتوان به آن اشاره نمود عدم وجود مراکز درمان و بازپروری دولتی در سطح گسترده میباشد، که همین امر عدهای سودجو را برآن داشته که برای کسب درآمد کمپهایی را تاسیس نمایند. که البته به جرأت میتوان گفت که بسیاری از این مراکز نه تنها از طرف هیچ سازمانی اعم از وزارت بهداشت، نیروی انتظامی و سایر مراجع دستاندرکار مجوزی برای تأسیس نداشتهاند بلکه هیچگونه نظارتی بر آنها هم متصور نمیباشد و از طرفی قانون هیچگونه ضمانت اجرایی برای مسولین و افراد تحت امر آنان که مرتکب جرم شوند را پیش بینی نکرده و چه بسا خود این کمپها ممکن است از جمله عواملی در اشاعه جرایم دیگر باشند، که ، در نهایت باید گفت این مراکز غیردولتی نه تنها از یک حداقل استاندارد بر خوردار نمیباشند بلکه با اقداماتی خشن نسبت به معتادین (بستن، جیره غذایی ناچیز، کتک زدن و…) سادهترین حقوق این افراد را که قانون اساسی به آن صحه گذاشته و آن برخورداری از حق آزادی است، زیر پا گذاشتهاند و در آخر معتادین عطایش را به لقایش میبخشند و پا به فرار میگذارند، و شاید تا زمانی که زنده هستند به فکر درمان خود نخواهند افتاد. نتیجه گیری و پیشنهادها الف : نتیجه گیری در این تحقیق برای بررسی حقوقی راجع به اعتیاد به مواد مخدر و روان گردان در قانون اصلاحی 1389، ابتدا سیاست جنایی تقنینی گذشته و پاسخها به این پدیده بررسی شد و سپس با آماده شدن زمینه به وضعیت حقوقی کنونی در زمینه پاسخ به اعتیاد پرداختیم. سیاست جنایی تقنینی گذشته ایران برای پاسخ به اعتیاد به مبارزه با آن از سرکوب و مجازات استفاده میکرد، بنابراین علیرغم اینکه نگاهی اجمالی به مقولهی درمان داشت ولی همین جرمانگاری و اعمال مجازات در برابر فردی که بیمار است نه مجرم، عدم موفقیت در کنترل و کاهش جمعیت معتاد در کشور را در پی داشت. بنابراین در سال 1389 قانونگذار در طی یک اقدام مثبت از اعتیاد جرمزدایی کرده و توجه عمدهی خود را بر درمان و حمایت از فرد معتاد قرار داده است. ماده 15 و 16 اصلاحی که دو ماده اصلی مربوط به تعیین تکلیف معتادین است به نحو خوبی، از این دسته افراد جامعه دفاع کرده است ولی علیرغم نقایصی که دارد میتواند نوید بخش آیندهای بهتر برای کاهش جمعیت معتاد از طریق حمایت و درمان باشد. از طرفی قانونگذار هر چند از اعتیاد جرمزدایی کرده است ولی با وضع یک اجبار قانونی و آنهم مجازات نود و یک روز تا شش ماه حبس، یک الزام برای معتادین جهت درمان قرار داده است. این اقدام میتواند جو ناشی از جرمزدایی اعتیاد را پس از سالیان متوالی متعادل نگهدارد تا جمعیت معتاد در اثر وضع این قانون به ناگهان افزایش نیابد. بنابراین برای اینکه قانونی اثر بخشی بیشتری در جهت کاهش اعتیاد و به تبع آن کاهش جرایم دیگری که در ارتباط با اعتیاد پیش میآید داشته باشد قبل از تصویب آن، بایستی تمام جوانب را با توجه به امکانات دولت، آمار معتادین، جلوگیری از سود جویان، و… و با استفاده از قوانین گذشته با توجه به اثر بخشی قوانین مذکور در کاهش اعتیاد، به کارگیری افراد متخصص در رشتههای مختلف علمی در وضع قوانین، استمداد از ارگانهای دولتی و افراد خبره جهت اجرای قانون که مقنن را در رسیدن به اهدافش یاری مینمایند در نظر داشته باشد. اینجاست که میتوان گفت مقنن با وضع این قانون در رسیدن به مقصودش تا حدودی موفق بوده است. به نظر میآید جرمانگاری مقنن و مقابله کیفری با اعتیاد فقط بر اساس تبصره 3 ماده 16 قانون اصلاحی میباشد که این امر در جهت کاهش و پیشگیری از آن کافی نبوده بنابراین لزوم به کارگیری تدابیر فرهنگی، نظیر ارتقاء سطح فرهنگ و آگاهیهای عموم جامعه به ویژه قشر جوان و نوجوانان که عمدهترین قربانیان این معضل اجتماعی را با توجه به آمارهای بدست آمده که حاکی از پایین آمدن سن اعتیاد میباشد، را میطلبد، درکنار فرهنگ سازی، تدابیر اجتماعی همانند نقش تربیتی و نظارتی والدین و مربیان احساس میشود. ارائه یک واحد درسی در زمینه شناسایی خطرات و آشنایی فرزندانمان با مواد صنعتی شیمیایی یا مصنوعی که روز به روز به تنوع آنها افزوده میگردد در مدارس کشورمان در کاهش اعتیاد نقش به سزایی خواهد داشت. خرید و دانلود فایل: متن کامل پایان نامه با فرمت ورد (docx ): بررسی حقوقی جرم اعتیاد با توجه به قانون اصلاحی قانون مبارزه با مواد مخدر سال 1389 برای مقابله با اعتیاد در حوزه قانونگذاری تلاشها و همکاری بیشتری انتظار میرود، بنابراین جرمانگاری و تعیین ضمانت اجرای کیفری که در قانون سال 89 بعنوان آخرین ابزار و حربه سرکوبگر در مقابله با اعتیاد کافی نیست. بنابراین شایسته است مقنن با اخذ مشاوره از ارگانهای تخصصی ذیربط و متخصصین این امر در همه علوم، و با تعامل با سازمانهای بینالمللی و حقوق بشر با رعایت حقوق شهروندی و حفظ شخصیت معتادین در برابر خانوادههایشان، با وضع قوانین مناسب نسبت به جمع آوری و کمک به خانوادههایشان که در بازپروری و درمان آنان از توان مالی خوبی برخوردار نمیباشند شفاف سازی نموده و به منظور جلوگیری از سردرگمی مراجع قضایی و نیروی انتظامی، فهرست مواد روان گردان را با توجه به تنوع آنان قبل از قانون اصلاحی تهیه کرده و موکول به آینده نمیکردند و با صراحت قوانین گذشته در خصوص روان گردانها را نسخ میکردند. شایان ذکر است که هرگونه تغییر و تحول در تکنولوژی که منجر به تغییر در انواع مواد مخدر شیمیایی میگردد، لحظه به لحظه بوده که این روند در تغییر ارتکاب اعتیاد و جرائم دیگر وابسته به آن اثر گذار میباشد و معتادین هرروز به روان گردانهای جدیدی روی میآورند که این امر به دلیل عدم اعلام فهرست مواد روان گردانها توسط مقنن باعث عدم انطباق قوانین مدون حاضر میگردد، بنابراین آنچه حائز اهمیت است و باید در وضع قوانین توسط قانونگذار مد نظر قرار گیرد، قابلیت انعطاف پذیری، جامع و همگامی و انطباق این قوانین با سازمانهای بینالمللی است. و در حد امکان دست مجریان قانون و قضات برای انطباق مواد روان گردان جدید با قوانین باز بوده و با اصول مسلم حقوقی مغایرت نداشته باشد. آموزش ترفندهای تبلیغ در اینترنت | : leento فوکا. رفتن به نوارابزار درباره وردپرس چطور سفارشیسازی 55 بروزرسانی پوسته 00 دیدگاه در انتظار مدیریت است تازه ویرایش نوشته Clear Cache جستوجو Howdy, مدیر سایت مقاله بیرون رفتن
Skip to contentچطور
جستجو برای:
دانلود پایان نامه ارشد: بررسی حقوقی جرم اعتیاد با توجه به قانون اصلاحی قانون مبارزه با مواد مخدر سال 1389
عدم نظارت وعدم پیش بینی ضمانت اجرای برای مسولین کمپها در صورت ارتکاب جرم
همانگونه که قبلاً به آن اشاره شد یکی از اشکالات اساسی که در این قانون میتوان به آن اشاره نمود عدم وجود مراکز درمان و بازپروری دولتی در سطح گسترده میباشد، که همین امر عدهای سودجو را برآن داشته که برای کسب درآمد کمپهایی را تاسیس نمایند. که البته به جرأت میتوان گفت که بسیاری از این مراکز نه تنها از طرف هیچ سازمانی اعم از وزارت بهداشت، نیروی انتظامی و سایر مراجع دستاندرکار مجوزی برای تأسیس نداشتهاند بلکه هیچگونه نظارتی بر آنها هم متصور نمیباشد و از طرفی قانون هیچگونه ضمانت اجرایی برای مسولین و افراد تحت امر آنان که مرتکب جرم شوند را پیش بینی نکرده و چه بسا خود این کمپها ممکن است از جمله عواملی در اشاعه جرایم دیگر باشند، که ، در نهایت باید گفت این مراکز غیردولتی نه تنها از یک حداقل استاندارد بر خوردار نمیباشند بلکه با اقداماتی خشن نسبت به معتادین (بستن، جیره غذایی ناچیز، کتک زدن و…) سادهترین حقوق این افراد را که قانون اساسی به آن صحه گذاشته و آن برخورداری از حق آزادی است، زیر پا گذاشتهاند و در آخر معتادین عطایش را به لقایش میبخشند و پا به فرار میگذارند، و شاید تا زمانی که زنده هستند به فکر درمان خود نخواهند افتاد.
نتیجه گیری و پیشنهادها
الف : نتیجه گیری
در این تحقیق برای بررسی حقوقی راجع به اعتیاد به مواد مخدر و روان گردان در قانون اصلاحی 1389، ابتدا سیاست جنایی تقنینی گذشته و پاسخها به این پدیده بررسی شد و سپس با آماده شدن زمینه به وضعیت حقوقی کنونی در زمینه پاسخ به اعتیاد پرداختیم.
سیاست جنایی تقنینی گذشته ایران برای پاسخ به اعتیاد به مبارزه با آن از سرکوب و مجازات استفاده میکرد، بنابراین علیرغم اینکه نگاهی اجمالی به مقولهی درمان داشت ولی همین جرمانگاری و اعمال مجازات در برابر فردی که بیمار است نه مجرم، عدم موفقیت در کنترل و کاهش جمعیت معتاد در کشور را در پی داشت. بنابراین در سال 1389 قانونگذار در طی یک اقدام مثبت از اعتیاد جرمزدایی کرده و توجه عمدهی خود را بر درمان و حمایت از فرد معتاد قرار داده است. ماده 15 و 16 اصلاحی که دو ماده اصلی مربوط به تعیین تکلیف معتادین است به نحو خوبی، از این دسته افراد جامعه دفاع کرده است ولی علیرغم نقایصی که دارد میتواند نوید بخش آیندهای بهتر برای کاهش جمعیت معتاد از طریق حمایت و درمان باشد.
از طرفی قانونگذار هر چند از اعتیاد جرمزدایی کرده است ولی با وضع یک اجبار قانونی و آنهم مجازات نود و یک روز تا شش ماه حبس، یک الزام برای معتادین جهت درمان قرار داده است. این اقدام میتواند جو ناشی از جرمزدایی اعتیاد را پس از سالیان متوالی متعادل نگهدارد تا جمعیت معتاد در اثر وضع این قانون به ناگهان افزایش نیابد. بنابراین برای اینکه قانونی اثر بخشی بیشتری در جهت کاهش اعتیاد و به تبع آن کاهش جرایم دیگری که در ارتباط با اعتیاد پیش میآید داشته باشد قبل از تصویب آن، بایستی تمام جوانب را با توجه به امکانات دولت، آمار معتادین، جلوگیری از سود جویان، و… و با استفاده از قوانین گذشته با توجه به اثر بخشی قوانین مذکور در کاهش اعتیاد، به کارگیری افراد متخصص در رشتههای مختلف علمی در وضع قوانین، استمداد از ارگانهای دولتی و افراد خبره جهت اجرای قانون که مقنن را در رسیدن به اهدافش یاری مینمایند در نظر داشته باشد. اینجاست که میتوان گفت مقنن با وضع این قانون در رسیدن به مقصودش تا حدودی موفق بوده است.
به نظر میآید جرمانگاری مقنن و مقابله کیفری با اعتیاد فقط بر اساس تبصره 3 ماده 16 قانون اصلاحی میباشد که این امر در جهت کاهش و پیشگیری از آن کافی نبوده بنابراین لزوم به کارگیری تدابیر فرهنگی، نظیر ارتقاء سطح فرهنگ و آگاهیهای عموم جامعه به ویژه قشر جوان و نوجوانان که عمدهترین قربانیان این معضل اجتماعی را با توجه به آمارهای بدست آمده که حاکی از پایین آمدن سن اعتیاد میباشد، را میطلبد، درکنار فرهنگ سازی، تدابیر اجتماعی همانند نقش تربیتی و نظارتی والدین و مربیان احساس میشود. ارائه یک واحد درسی در زمینه شناسایی خطرات و آشنایی فرزندانمان با مواد صنعتی شیمیایی یا مصنوعی که روز به روز به تنوع آنها افزوده میگردد در مدارس کشورمان در کاهش اعتیاد نقش به سزایی خواهد داشت.
خرید و دانلود فایل:
متن کامل پایان نامه با فرمت ورد (docx ):
برای مقابله با اعتیاد در حوزه قانونگذاری تلاشها و همکاری بیشتری انتظار میرود، بنابراین جرمانگاری و تعیین ضمانت اجرای کیفری که در قانون سال 89 بعنوان آخرین ابزار و حربه سرکوبگر در مقابله با اعتیاد کافی نیست. بنابراین شایسته است مقنن با اخذ مشاوره از ارگانهای تخصصی ذیربط و متخصصین این امر در همه علوم، و با تعامل با سازمانهای بینالمللی و حقوق بشر با رعایت حقوق شهروندی و حفظ شخصیت معتادین در برابر خانوادههایشان، با وضع قوانین مناسب نسبت به جمع آوری و کمک به خانوادههایشان که در بازپروری و درمان آنان از توان مالی خوبی برخوردار نمیباشند شفاف سازی نموده و به منظور جلوگیری از سردرگمی مراجع قضایی و نیروی انتظامی، فهرست مواد روان گردان را با توجه به تنوع آنان قبل از قانون اصلاحی تهیه کرده و موکول به آینده نمیکردند و با صراحت قوانین گذشته در خصوص روان گردانها را نسخ میکردند.
شایان ذکر است که هرگونه تغییر و تحول در تکنولوژی که منجر به تغییر در انواع مواد مخدر شیمیایی میگردد، لحظه به لحظه بوده که این روند در تغییر ارتکاب اعتیاد و جرائم دیگر وابسته به آن اثر گذار میباشد و معتادین هرروز به روان گردانهای جدیدی روی میآورند که این امر به دلیل عدم اعلام فهرست مواد روان گردانها توسط مقنن باعث عدم انطباق قوانین مدون حاضر میگردد، بنابراین آنچه حائز اهمیت است و باید در وضع قوانین توسط قانونگذار مد نظر قرار گیرد، قابلیت انعطاف پذیری، جامع و همگامی و انطباق این قوانین با سازمانهای بینالمللی است. و در حد امکان دست مجریان قانون و قضات برای انطباق مواد روان گردان جدید با قوانین باز بوده و با اصول مسلم حقوقی مغایرت نداشته باشد.
آموزش ترفندهای تبلیغ در اینترنت | : leento فوکا.
رفتن به نوارابزاردرباره وردپرس
چطور
سفارشیسازی
55 بروزرسانی پوسته
00 دیدگاه در انتظار مدیریت است
تازه
ویرایش نوشته
Clear Cache
جستوجو
Howdy, مدیر سایت مقاله
بیرون رفتن
برچسب: ،